ما هیچ ندیدیم و همه شهر بگفتند افسانه مجنون به لیلی نرسیده

شاید تو زندگی آدمایی که برای خواسته هاشون سخت تلاش میکنن زیاد دیده باشید. اونا برای رسیدن به یه شغل خوب، خونه و ماشین خوب همه تلاششونو میکنن و پا پس نمیکشن ولی آدمی که برای رسیدن به عشقق همه کار کنه کم پیدا میشه. آخه میدونی عشق یه چیز دو طرفه است و کافیه طرف مقابل همراهی نکنه، اونموقع ست که آدمای معمولی بیخیال میشن ولی یکسری فرازمینی ها هستن تا آخرین نفس میجنگن. اونا خسته نمیشن از پا درمیان. ایستاده میمیرن. من یکی از این فرازمینی ها رو میشناسم که همه راه ها رو رفت ولی به نتیجه نرسید آخرش خسته نشد، فقط تصمیم گرفت سکوت کنه. میدونید چرا؟
چون اشتباه اومده بود. دنبال یکی مثل خودش تو زمین میگشت. نمیدونست زمین جای این حرفا نیست. زمینی ها قانون های خودشونو دارن. اونا بی دلیل به کسی عشق نمیورزن. اونا حساب کتاب میکنن. بعضی وقتا هم یه مشکل کوچولو تو سرشون هست که
فرازمینی قصه من اسمش ملک الشعرای پاییز بود. به احترامش باید کلاه از سر برداشت.

سلام! 

حال همه‌ی ما خوب است 

ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور، 

که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویند 

با این همه عمری اگر باقی بود 

طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم 

که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و 

نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

تا یادم نرفته است بنویسم 

حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود 

می‌دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه‌ی باز نیامدن است 

اما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهی 

ببین انعکاس تبسم رویا 

شبیه شمایل شقایق نیست! 

راستی خبرت بدهم 

خواب دیده‌ام خانه‌ئی خریده‌ام 

بی‌پرده، بی‌پنجره، بی‌در، بی‌دیوار . هی بخند! 

بی‌پرده بگویمت 

چیزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شد 

فردا را به فال نیک خواهم گرفت 

دارد همین لحظه 

یک فوج کبوتر سپید 

از فرازِ کوچه‌ی ما می‌گذرد 

باد بوی نامهای کسان من می‌دهد 

یادت می‌آید رفته بودی 

خبر از آرامش آسمان بیاوری!؟ 

نه ری‌را جان 

نامه‌ام باید کوتاه باشد 

ساده باشد 

بی حرفی از ابهام و آینه، 

از نو برایت می‌نویسم 

حال همه‌ی ما خوب است 

اما تو باور نکن!

#سید علی صالحی